Απλά ασυναγώνιστος...

Αγγλικό γήπεδο...
Αγγλική ώρα...
Αγγλικός ρυθμός...





Η μπάλα παίζεται ηλιολουστη Κυριακή, καφέ πασαλιμάνι και γήπεδο από νωρίς... και ο Θρύλος να κρύβει το τόπι... Έτσι μας αρέσει

Επιτέλους, μετά από μία χρονιά που η ομάδα στα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος, κούραζε το κόσμο της, πλέον δεν υπάρχει ούτε ένα 5λεπτο που να βαριέσαι μέσα στο γήπεδο.

Ρομπέρτο: Αξιόπιστος, ακόμα και όταν είναι κρύος...
Χολέμπας: Καλός μετά από καιρό
Παπάζογλου: Όπως πάντα μαχητικός, επιτέλους τον είδαμε να σεντράρει καλά
Μανωλάς - Μετζανί: Ξεκούραστο απόγευμα...
Σάμαρης: Καλός, στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν φαίνονται οι αδυναμίες του
Μανιάτης: Ψυχή και τρεξίματα
Βάις: Βαριότανε αλλά πάλι μοίρασε σακούλες.
Φουστερ: Επαγγελματίας με τα όλα του
Σαβιόλα: Σημαντικό παίκτης τέτοιας κλάσης να μη διαλέγει παιχνίδια
Μήτρογλου: 3x4=12... Η ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Κάμπελ πολύ κινητικός, εκρηκτικός και επιτέλους αποτελεσματικός. Γιαταμπαρέ και Σκέποβιτς δεν μπορουν να κριθούν.

Μίτσελ: Καλά στοιχεία οι κομπίνες στα στημένα και οι αυτοματοποιημένες κινήσεις στην επίθεση...
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι άκουσε το λαό του Θρύλου και παίζει με Μήτρογλου Σαβιόλα...

Υ.Γ.1: Standing ovation σε Μήτρογλου. Όλο το γήπεδο όρθιο...
Υ.Γ.2: "Με πιάνει σχιζοφρένεια .....", όπως παλιά...
Υ.Γ.3: Είναι κρίμα να παίζει τέτοια μπάλα η ομάδα και το γήπεδο να είναι μισογεμάτο.

Όπως απαιτούμε από τους παίκτες να μην διαλέγουν παιχνίδια, έτσι πρέπει να φέρόμαστε και εμείς.